Ik ga op reis en neem mee…een tandenborstel
Na een wat rustigere periode, mag ik de komende tijd weer flink aan de bak. Nu de meeste vakantiegangers net terug zijn, staat de telefoon roodgloeiend.
In de zomermaanden merk ik dat mijn patiënten op vakantie zijn en bij terugkomst zie ik juist dat ze op vakantie zijn geweest. In één oogopslag rijst bij mij het vermoeden dat tandenborstels en -stokers, net als hun eigenaren, ook vakantie hebben gehad. De ene smoes na de andere wordt er op mij afgevuurd: ,,Ik was vergeten om ragers en stokers mee te nemen en die waren daar niet in de winkel te verkrijgen.’’ Of: ,,Het is zo’n gedoe om dat op de camping vol te houden. Je gaat al zo laat naar bed.’’ Of sommigen zijn eerlijker: ,,Ik had vakantie, dus ook vrij van dagelijkse verplichtingen.’’
Maar patiënten weten me ook tijdens hun vakantie te vinden. Zo was er iemand die contact zocht omdat zijn dochter door een ontsteking pijnlijk en gezwollen tandvlees had. Vaak helpt het om te spoelen met zout water (bij een strandvakantie bijna altijd wel voorhanden) of in de ernstigere gevallen kun je een spoelmiddel met chloorhexidine halen bij een plaatselijke apotheek. Deze klachten worden vaak versterkt door het nuttigen van zoete ijswaren en gebrekkiger onderhoud, waardoor ontstoken tandvlees zich terugtrekt en tandhalzen bloot komen te liggen.
Omdat voor velen de drempel naar de mondhygiënist wat lager is dan die van de tandarts, benaderen ze me ook vaak met vragen die niet helemaal tot mijn vakgebied behoren. Zo kon ik iemand die last had van een loszittende kroon adviseren deze provisorisch met suikervrije kauwgom vast te zetten. Of kleefpasta te gebruiken in het geval van een ander die op het terras zo hard moest lachen dat zijn prothese uit zijn mond vloog.
Geen probleem zo groot of er is een oplossing voor. En wanneer jullie mondgezondheid weer op peil is, kan ik met een gerust hart op vakantie!
