Implantaten; de glijbanen voor bacteriën
Laatst hoorde ik een verhaal over een oudere man uit Hilversum. Hij was hard aan een nieuwe gebitsprothese toe, maar had er het geld niet voor. Zijn kroegmaten hebben toen geld ingezameld, om hem een nieuwe cadeau te doen voor zijn verjaardag.
Helaas kwam de nieuwe prothese te laat, want de man overleed daarvoor al. In plaats van een bloemstuk hebben zijn kroegma- ten de prothese toen op de kist gelegd bij zijn crematie.
Hoewel de man het ongetwijfeld graag anders had gezien, bleef één zorg hem in ieder geval bespaard; namelijk het onderhoud van zijn kunst- gebit. Vaak zie ik mensen in de praktijk die hun implantaat behandelen als gewone tanden. Vooral de schroef waarmee deze in de kaak vast zit (in plaats van een wortel bij een natuurlijk gebit), vereist extra zorg.
Het tandvlees eromheen is namelijk gevoeliger voor ontstekingen door lang- durige aanwezigheid van tandplak en tandsteen omdat je er zelf niet altijd goed bij komt. Dit gaat sneller en is erger dan bij eigen tanden en kiezen.
Een implantaat vormt een “glijbaan” voor bacteriën, waardoor ze dieper komen dan bij een normaal gebit. Extra zorg blijft dus altijd nodig. Een bekertje en een bruistablet alleen zijn niet voldoende om de prothese te reinigen.
Er zijn speciale borstels en schoonmaakmiddelen verkrijgbaar, maar met water en groene zeep kom je al een heel eind. Ik kan u hierover informeren en de implantaten schoonmaken.
Ik zie helaas ook weleens dat mensen met gebitsprotheses na enkele behandelingen en instructies niet meer terugkomen omdat de aanwezige ontstekingen zijn verholpen, maar dat is niet verstandig.
Het is dan wel van kunststof en metaal, maar dat betekent zeker niet dat het gebit onderhoudsvrij is. Een implantaat vergt regelmatig en langdurig onderhoud.
Recente reacties