Sheila

Praat geen poep

Iedereen herinnert zich nog wel die leraar op de middelbare school met die eeuwige mondgeur. Of tijdens het stappen die ene leuke jongen of dat meisje wiens adembenemende looks verwelkten na het ruiken van diens rottende ademlucht bij een toenaderingspoging.

Op die momenten een afknapper waarvan je dacht en hoopte dat het jezelf nooit zou overkomen. Maar met alleen goed poetsen voorkom je dit niet altijd.

Het is niet alleen koffielucht die directe omstanders tegen de grond doet gaan. Vaak niet zelfs. Bacteriën in de mond veroorzaken de meest vervelende geurtjes, vaak veroorzaakt door ontstekingen. Denk bijvoorbeeld aan de geur van rotte eieren, aceton (welbekend bij naasten van suikerpatiënten). Sommigen produceren zelfs een strontlucht uit hun spraakapparaat.

Het erge is dat je het zelf vaak niet eens doorhebt. En vertrouwen op je naasten helpt ook niet. Vaak is bij beiden gewenning de oorzaak. En niet iedereen durft mensen zo direct op stinkende adem te attenderen, hoe goed je elkaar ook kent. Zo moest ik zelfs vlak na mijn afstuderen mijn toenmalige werkgever, die met schone monden zijn brood verdiende, op zijn vieze ademlucht attenderen. Ik merk trouwens dat mensen van mij als buitenstaander ook meer aannemen.

Met tandenpoetsen alleen voorkom je deze luchtjes vaak niet. De oorzaak kan in de mond liggen, maar het kan ook letterlijk en figuurlijk een diepere oorzaak hebben. Sommige mondbacteriën bestrijdt je alleen met een combinatie van een gebitsreiniging en een (door de tandarts uitgeschreven) antibioticakuur. En soms kun je zelf van mondgeuren afkomen. Het belangrijkste is om de oorzaak te weten, die de mondhygiënist voor je kan achterhalen.

Zo kan ik zorgen voor een fris samenzijn tijdens de kerstdagen. En als je met oud & nieuw nog naar een feest gaat of in de kroeg de liefde van je leven tegenkomt, kan voorkomen worden dat diegene bij je eerste woorden denkt dat je darmen nog wat restanten van het kerstvoedsel aan het verwerken zijn.